Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego jest urazem występującym najczęściej w wyniku nagłego uderzenia lub upadku na bark. Powoduje ono uszkodzenie więzadeł i struktur stawowych, które utrzymują połączenie między kością obojczyka a barkową. Zwichnięcie to często występuje u sportowców oraz osób aktywnych fizycznie, ale może również być wynikiem wypadku lub upadku.
Przyczyny zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
Najczęstszą przyczyną zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego, który można leczyć w szpitalu Nowa Ortopedia, jest nagłe uderzenie w bark lub upadek na ramię. Może to wystąpić podczas kontaktowych sportów, takich jak piłka nożna, rugby czy hokej, ale również podczas uprawiania sportów ekstremalnych, upadku z wysokości lub wypadków samochodowych. Siła uderzenia lub upadku powoduje przemieszczenie się kości obojczyka względem kości barkowej, co prowadzi do zwichnięcia.
Objawy zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
Objawy zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego mogą być różne, w zależności od stopnia urazu. Najczęściej występujące objawy to:
-
Nagły ból w okolicy barku, który może promieniować do ramienia.
-
Ograniczona ruchomość ramienia i trudności w unoszeniu go.
-
Widoczne zniekształcenie stawu barkowo-obojczykowego, takie jak wypięcie obojczyka.
-
Obrzęk i siniak w okolicy stawu.
-
Trzeszczenie lub uczucie trudności w poruszaniu ramieniem.
Metody leczenia zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego
W przypadkach bardziej zaawansowanych zwichnięć, które powodują poważne objawy lub utrudniają codzienne funkcjonowanie, może być konieczne leczenie operacyjne. Operacja ma na celu przywrócenie prawidłowej anatomii stawu barkowo-obojczykowego i stabilizację stawu.
Istnieje kilka metod operacyjnych, które mogą być stosowane w leczeniu zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego. Należą do nich:
-
Reparacja więzadeł: Podczas tej procedury chirurg usztywnia uszkodzone więzadła, przywracając stabilność stawu.
-
Rekonstrukcja więzadeł: W przypadku poważnych uszkodzeń więzadeł, może być konieczne zastosowanie techniki rekonstrukcji, w której chirurg używa przeszczepu tkanki, aby odbudować uszkodzone więzadła.
-
Artroskopia: W niektórych przypadkach zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego można leczyć za pomocą artroskopii, która jest mniej inwazyjnym zabiegiem. W trakcie artroskopii, chirurg korzysta z małej kamery i specjalistycznych narzędzi, aby przywrócić stabilność stawu.
Po leczeniu, pacjent może wymagać rehabilitacji, która obejmuje ćwiczenia wzmacniające mięśnie barku i odbudowę zakresu ruchu. Czas rehabilitacji może się różnić w zależności od stopnia zwichnięcia i metody leczenia.
Ważne jest, aby pacjent ścisłe przestrzegał zaleceń lekarza i uczestniczył w rehabilitacji, aby poprawić funkcję stawu barkowo-obojczykowego i uniknąć powtórzenia zwichnięcia. Regularne kontrole u lekarza są również istotne w celu monitorowania postępu leczenia i dostosowania terapii, jeśli to konieczne.
Należy pamiętać, że każdy przypadek zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego jest inny, dlatego decyzja o sposobie leczenia powinna być podejmowana indywidualnie przez lekarza po dokładnym zbadaniu pacjenta i ocenie stopnia uszkodzenia stawu.
- Zewnętrzny materiał partnerski